Barilla Hellas

Οχι, ο κ. Γιώργος Σπηλιόπουλος δεν μοιάζει με τυπικό Ιταλό, κι ας εργάζεται ως διευθύνων σύμβουλος στην «Barilla Hellas». Δεν είναι δηλαδή ο ηλιοκαμένος, ψηλόλιγνος fashion victim γόης με τα εξεζητημένα στυλιστικά pink strike κοστούμια. Μάλλον μοιάζει περισσότερο με τυπικό Ελληνα, που με τα παραπανίσια κιλά και τα γυαλάκια του αρέσκεται στις κυριακάτικες οικογενειακές συνευρέσεις. Αυτές που σε όλη τη γειτονιά μυρίζει το σπιτικό φαγητό. Η «μακαρονάδα της μαμάς», την οποία όλοι περιμένουν πώς και πώς. Κάποιες...
τέτοιες στιγμές είναι που κάνουν τον διεθνή μάνατζερ να τρίβει κυριολεκτικά τα χέρια του από χαρά, κι αυτό διότι η εταιρεία «Barilla» ως leader στα ζυμαρικά, χάρη στην ελληνική συνέπεια στο καλό φαγητό, πραγματοποιεί πωλήσεις-ρεκόρ. 

Είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι!

Κι αν από όλα κόβουν οι Ελληνες, το τελευταίο οχυρό αντίστασης δεν είναι άλλο από το φαγητό. Σε μια περίοδο γενικής κατήφειας και εθνικής κατάθλιψης, λοιπόν, όπου όλοι οι «σύμμαχοι» μας κουνούν απαξιωτικά το δάχτυλο, βρέθηκε και ένας διεθνήςόμιλος να μας χτυπήσει φιλικά το χέρι στην πλάτη και να μας πει «εδώ είμαι εγώ για σένα». Ο λόγος για τους... τρελούς Ρωμαίους της «Barilla». Της εταιρείας εκείνης που κόντρα στον καιρό αποφάσισε όχι να αποεπενδύσει από την Ελλάδα, αλλά αντιθέτως να αναδείξει τη χώρα μας σε κέντρο της ευρύτερης Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Σε μια περίοδο δηλαδή αποεπένδυσης από την Ελλάδα, όπου η οικονομία αποτελεί βραδυφλεγή βόμβα για την κοινωνία μας, ο όμιλος Barilla, στοχεύοντας στην αλλαγή και βελτιστοποίηση της οργανωτικής του δομής, προχώρησε στη δημιουργία νέου διοικητικού κέντρου για την Ανατολική Ευρώπη, θέτοντας υπό τη θυγατρική του «Barilla Hellas A.E.» μια ευρεία γεω γραφική περιοχή 19 χωρών.
Με έδρα την Αθήνα και επικεφαλής τον κ. Σπηλιόπουλο, λοιπόν, τo νέο διοικητικό κέντρο της «Barilla» στην Ελλάδα θα έχει την ευθύνη υλοποίησης της στρατηγικής του ομίλου σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων του σε Ελλάδα, Αλβανία, FYROM, Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Βουλγαρία, Κύπρο, Πολωνία, Κροατία, Σλοβενία, Ρουμανία, Βοσνία, Ουγγαρία, Σερβία, Σλοβακία, Τσεχία, Μαυροβούνιο και Κόσοβο. Η επιλογή του ιταλικού ομίλου τροφίμων να προσδώσει στην Ελλάδα κομβική θέση στη νέα αυτή οργανωτική δομή αλλά και να αναθέσει την ηγεσία του νέου διοικητικού σχήματος σε στέλεχος από την ελληνική αγορά αποδεικνύει λίγο πολύ ότι «είμαστε ακόμα ζωντανοί». Σε ρόλο μαέστρου στο εγχείρημα αυτό αναδεικνύεται ο κ. Σπηλιόπουλος. Ο διοπτροφόρος μάνατζερ είναι που έδωσε σκληρή μάχη και κατόρθωσε να πείσει τη διοίκηση του ιταλικού ομίλου ότι η Ελλάδα πρέπει να έχει τη δική της ευκαιρία. Οσοι τον γνωρίζουν μιλάνε για έναν άνθρωπο που σπάνια αποτυγχάνει στους στόχους του. Για έναν αεικίνητο -παρά το περί του αντιθέτου παρουσιαστικό του- μάνατζερ που δεν διστάζει να αναλαμβάνει ρίσκα. 


Ο Κομινάκης, ο Σοφοκλέους και ο κυνηγός στελεχών.


 Με σπουδές χημικού μηχανικού, ο κ. Σπηλιόπουλος ύστερα από μια σύντομη ακαδημαϊκή δραστηριότητα κινήθηκε επαγγελματικά στον χώρο της αγοράς. Ανήκει και αυτός στη μεγάλη της «Procter & Gamble» σχολή, όπου εργάστηκε επί 14 χρόνια στην Ελλάδα, στην Ιταλία και στην Ελβετία. Διετέλεσε επικεφαλής στα τμήματα Βιομηχανίας, Ανθρώπινου Δυναμικού και Πελατών και εκεί γνωρίστηκε με το γνωστό δίδυμο των κυρίων Σωκράτη Κο-μινάκη και Νίκου Σοφοκλέους. Και οι δύο είναι φίλοι του. Βέβαια, γνωρίζεται πολύ καλά και με τον γνωστό head hunter κ.Ανδρέα Γαβριηλίδη, ο οποίος μερίμνησε για την τοποθέτησή του στη διοικητική καρέκλα της «Barilla» μέσω της εταιρείας ανεύρεσης στελεχών EGON. Ο κ. Σπηλιόπουλος τα δύο τελευταία χρόνια εργάστηκε στην «Barilla» ως διευθυντής Βιομηχανίας και Ανθρώπινου Δυναμικού Νοτιοανατολικής Ευρώπης, ενώ ανέλαβετα καθήκοντα του διευθύνοντος συμβούλου της ΜΙSΚΟ τον Μάρτιο του 2004, αμέσως μετά την αποχώρηση του κ. Σοφοκλέους. Ο μάνατζερ της «Barilla Hellas» για την κρίση που διέρχεται η ελληνική οικονομία πιστεύει πως μόνο μέσω δυναμικών επενδύσεων θα μπορέσει να υπάρξει ανάκαμψη. Και ο ιταλικός κολοσσός των ζυμαρικών σε αυτό το κομμάτι δεν μένει στα λόγια αλλά περνά και σε πράξεις. Ηδη στις αρχές του 2000 η εταιρεία προχώρησε σε επενδύσεις ύψους 35 εκατ. ευρώ για τη δημιουργία υπερσύγχρονου εργοστασίου στον Ελαιώνα Βοιωτίας και ενός μύλου στον Βόλο. Κάθε χρόνο πραγματοποιούνται μικρότερες επενδύσεις, της τάξης των 1-2 εκατ. ευρώ. 


Είμαστε μακαρονάδες. Τι να κάνουμε; 


Σε κάθε περίπτωση, τα ζυμαρικά έχουν κυρίαρχη θέση στις προτιμήσεις των Ελλήνων καταναλωτών. Η διείσδυσή τους διαμορφώνεται σήμερα στο 99,6%, ενώ κατά μέσο όρο ο Ελληνας καταναλώνει 10 κιλά ζυμαρικών τον χρόνο. Ως εκ τούτου, η ελληνική αγορά ζυμαρικών είναι ιδιαίτερα σημαντική, με την Ελλάδα να κατέχει τη δεύτερη θέση στην Ε.Ε. όσον αφορά στην κατανάλωση ζυμαρικών μετά την Ιταλία, όπου η κατά κεφαλήν κατανάλωση είναι τριπλάσια. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του κλάδου τα σπαγγέτι κατέχουν μερίδιο ύψους 60%-65% στο σύνολο των πωλήσεων της κατηγορίας, ακολουθούν οι πάστες με 30%-35% και τα γεμιστά ζυμαρικά, με μερίδιο που υπολογίζεται περίπου στο 2%. Από την πλευρά της η «MISKO-Barilla» έχει μερίδια αγοράς 43,6% σε όγκο και 47,8% σε αξία, με τη μάρκα MISKO να βρίσκεται σταθερά στην πρώτη θέση στην αγορά των ζυμαρικών, με μερίδια 33,7% σε όγκο και 35,4% σε αξία για το 2008. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η παρουσία της MISKO μπορεί να χαρακτηριστεί «παγκόσμια». Η εταιρεία εξάγει τα είδη της σε ΗΠΑ, Καναδά, Ευρώπη και Αυστραλία, ενώ πρόσφατα μπήκε και στην απαιτητική αγορά της Ιαπωνίας.

Νο 1 βιομηχανία ζυμαρικών στον κόσμο

Οχι άδικα, η «Barilla» χαρακτηρίζεται ως η Νο 1 βιομηχανία ζυμαρικών στον κόσμο. Στα 133 χρόνια που πέρασαν από την πρώτη παραγωγή ζυμαρικών στην Πάρμα της Ιταλίας από την ομώνυμη οικογένεια, οι άνθρωποι της «Barilla» επένδυσαν στην ποιότητα, στην τεχνολογία, αλλά πιο πολύ στον παράγοντα άνθρωπο. Εξαγοράζοντας τη ΜΙSKO, τη Νο 1 βιομηχανία ζυμαρικών στην Ελλάδα, η «Barilla» παγιώθηκε όχι μόνο στην αγορά, αλλά και στη συνείδηση των Ελλήνων καταναλωτών. Η οικογένεια Barilla ξεκίνησε την ομώνυμη εταιρεία το 1877 στην Πάρμα της Ιταλίας. Το πρώτο έτος λειτουργίας της παρήγαγε 70 τόνους ζυμαρικών. Σήμερα η «Barilla» εξάγει τα προϊόντα της σε 100 και πλέον χώρες.
Η λέξη «barilla» προέρχεται από ένα είδος αλατισμένης χυλοπίτας που καταγράφηκε στις αρχές του 1100 στην Ισπανία. Η οικογενειακή εταιρεία ξεκίνησε από τον πρεσβύτερο Pietro Barilla (1845-1912), εκπρόσωπο μιας οικογένειας φουρνάρηδων με ρίζες στα 1576. Ο Pietro ξεκίνησε την επιχείρησή του στην οδό Vittorio Emanuele της Πάρμα. Την πορεία της συνέχισαν οι γιοι του τελευταίου Gualtiero (1881-1919) και Riccardo (1880-1947). Ο Gualtiero όμως πέθανε νέος, μόλις το 1919, αφήνοντας την επιχείρηση στον Riccardo, ο οποίος μαζί με τη σύζυγό του Virginia την έτρεξαν μέχρι και το 1947. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο οι γιοι του πρώτου, Pietro (1913-1993) και Gianni (1917-2004), έθεσαν τα θεμέλια της τεράστιας επιτυχίας της. Η εταιρεία σύντομα έγινε μια παγκόσμια βιομηχανία ζυμαρικών, με εργοστάσια και εξαγωγικές δραστηριότητες σε όλο τον πλανήτη. Μάλιστα η «Barilla» έγινε ο διεθνής πρεσβευτής της ιταλικής διατροφικής κουλτούρας – ιδιαίτερα από τη δεκαετία ’50 και μετά. Το 1970 τα δύο αδέλφια πούλησαν την οικογενειακή εταιρεία στον διεθνή αμερικάνικο κολοσσό «Grace». Ωστόσο το 1979 ο Pietro Barilla επαναγόρασε την πλειοψηφία των μετοχών. Το 1993 την επιχείρηση ανέλαβαν τα παιδιά του Guido, Luca και Paolo, τα οποία αναδιοργάνωσαν τον όμιλο. Τότε ήταν που επιτεύχθηκαν δύο μεγάλες συμφωνίες: οι εξαγορές της τουρκικής εταιρείας «Filliz» και της MISKO από τη χώρα μας.

Aπό το ένθετο business stories, Πρώτο Θέμα, 27/06/2010 (σελ 6-7)