Πηλαδάκης: "Δεν θα έφτιαχνα το γήπεδο εάν ήξερα τι θα τραβήξω"

Έχουν ήδη περάσει περίπου εξήμισι χρόνια από την ημέρα που ο Κώστας Πηλαδάκης και οι συνεργάτες του ξεκίνησαν να υλοποιούν το project κατασκευής ενός νέου ποδοσφαιρικού γηπέδου στη Λάρισα. Το έργο βρίσκεται πολύ κοντά στην ολοκλήρωσή του, ωστόσο υπάρχουν ακόμη πολλές εκκρεμότητες. «Εάν γνώριζα την ασυνέπεια της πολιτείας αλλά και τις καθυστερήσεις στα διάφορα γρανάζια της γραφειοκρατίας, ούτε εγώ αλλά ούτε οποιοσδήποτε νοήμων άνθρωπος θα προχωρούσε ένα τέτοιο εγχείρημα», είναι η αφοπλιστική απάντησή του προέδρου της ΑΕΛ στο ερώτημα εάν θα επαναλάμβανε το εγχείρημα.


Για ποιο λόγο, όμως, ο πρόεδρος της Λάρισας έχει οδηγηθεί σε αυτό το σημείο; Η εμπειρία του από το εγχείρημα του νέου Αλκαζάρ, όπως τη διηγείται στο «Κ», είναι δυστυχώς ενδεικτική των χρόνιων προβλημάτων του επενδυτικού περιβάλλοντος στη χώρα μας.

«Εάν θέλουμε να δούμε νέα γήπεδα και ιδιώτες να επενδύουν σε αυτά, πρέπει σίγουρα οι διαδικασίες να γίνουν πιο σύντομες», λέει ο κ. Πηλαδάκης, χαρακτηρίζοντας αυθόρμητα το project της Λάρισας ως το... «μάρτυρα που θυσιάζεται, πιθανόν για να σωθούν οι επόμενοι».

Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, και παρά το γεγονός ότι είχαν επενδυθεί περίπου 1,5 εκατ. ευρώ μόνο για μελέτες, η επένδυση βρισκόταν στον αέρα.

Το ασταθές νομικό πλαίσιο είναι αυτό που εμποδίζει, κατά κύριο λόγο, τις επενδύσεις στη χώρα μας, σύμφωνα με τον κ. Πηλαδάκη

Ξεκάθαροι όροι

Μέχρι να ψηφιστεί το νομοσχέδιο από τη Βουλή, υπήρχε μεγάλο ρίσκο να μην υλοποιηθεί καθόλου το έργο.

Φυσικά, μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο αβεβαιότητας δεν μπορεί να περιμένει κανείς ότι θα γίνουν επενδύσεις. «Είναι απαραίτητη προϋπόθεση οι ενδιαφερόμενοι να γνωρίζουν με ποιους όρους και με ποιες διαδικασίες υλοποιούνται οι επενδύσεις, και πρέπει αυτοί οι όροι να παραμένουν σταθεροί και να μην αλλάζουν από το κράτος», αναφέρει ο πρόεδρος της ΠΑΕ.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η κατ΄ αρχήν συμφωνία για το γήπεδο με τον τότε υφυπουργό Αθλητισμού προέβλεπε σημαντικά περισσότερα τετραγωνικά εμπορικών χρήσεων. Βάσει αυτής της συμφωνίας δόθηκε η έγκριση για την τραπεζική χρηματοδότηση της επένδυσης. Στη συνέχεια, όμως, ήρθε το πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ να... αλλάξει τους όρους μειώνοντας στο μισό τις εμπορικές χρήσεις. «Εγκλωβιστήκαμε σε μια κατάσταση και αναγκαστήκαμε να κάνουμε σημαντικές αλλαγές στην επένδυση, καθώς ήταν ήδη αργά για να σταματήσουμε», λέει ο κ. Πηλαδάκης.

Στον «αέρα» οι επενδυτές

Ακόμη και σήμερα, όμως, το κράτος συνεχίζει να αθετεί δεσμεύσεις που έχει αναλάβει, αφήνοντας εκτεθειμένους τους επενδυτές. Κάποιες εργασίες, καθώς το έργο είναι "μεσογειακό" και το ακίνητο θα παραμείνει ιδιοκτησία της Γενικής Γραμματείας, πρέπει να αναληφθούν από την Πολιτεία, όπως είχε συμφωνηθεί με την προηγούμενη πολιτική ηγεσία.

[[pagebreak]]
Την ίδια στιγμή που η Πολιτεία βρίσκεται μετέωρη μεταξύ λόγων και πράξεων, χρησιμοποιεί το έργο ως «βιτρίνα» για τους Μεσογειακούς Αγώνες, καθώς είναι το μοναδικό που βρίσκεται σε εξέλιξη. «Υπάρχει ασυνέπεια από την πλευρά του κράτους και εμείς εξετάζουμε τα περιθώρια που έχουμε, θα εξαντλήσουμε κάθε νομικό μας δικαίωμα», τονίζει ο πρόεδρος της ΠΑΕ και βασικός μέτοχος της Vivere.

Στο ερώτημα εάν τελικά αξίζει κανείς να επενδύσει στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ο Κώστας Πηλαδάκης δηλώνει ότι ακόμη δεν μπορεί να δώσει μια οριστική απάντηση. Αναγνωρίζει ότι οι προσπάθειες του προέδρου της ΕΠΟ είναι καλόπιστες και ότι προσπαθεί να θωρακίσει το θεσμό στο κομμάτι της διαιτησίας. Όμως αλίμονο εάν κάποιοι λίγοι μπορούν να κερδίσουν τους πολλούς που εμπλέκονται στο ποδόσφαιρο με καλές προθέσεις. «Με αυτό το δόγμα παραμένω στο ποδόσφαιρο, ωστόσο δεν λείπουν και οι αρκετές στιγμές αδυναμίας, που αναρωτιέμαι τι δουλεία έχω σε αυτό το χώρο», καταλήγει.

«Εάν θέλουμε να δούμε νέα γήπεδα και ιδιώτες να επενδύουν σε αυτά, πρέπει σίγουρα οι διαδικασίες να γίνουν πιο σύντομες».

Η επένδυση των 45 εκατ. Ευρώ

Το γήπεδο της Λάρισας αποτελεί από τις σημαντικότερες κατασκευαστικές επενδύσεις εν μέσω κρίσης με ιδιωτική πρωτοβουλία. Το μεγαλύτερο κομμάτι από τα 45 εκατομμύρια ευρώ που έχουν δαπανηθεί έχει κατευθυνθεί στην τοπική οικονομία της Θεσσαλίας. Στη διάρκεια της κατασκευής του γηπέδου απασχολούνται 300 έως 500 εργαζόμενοι, ενώ οι μόνιμες θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν θα φτάσουν τις πεντακόσιες. «Μόνο η κατασκευή του σκέπαστρου ανατέθηκε σε εταιρεία εκτός Θεσσαλίας, καθώς δεν υπήρχε η σχετική υποδομή κατασκευής», λέει ο πρόεδρος της ΑΕΛ.

Βεβαίως, επένδυση σε γήπεδο δεν νοείται χωρίς εμπορικές χρήσεις, καθώς μόνο τα εισιτήρια δεν είναι ικανά για να καλύψουν τα κόστη. Στο εγχείρημα της Λάρισας, οι καθαρά εμπορικές χρήσεις περιορίζονται στις μπουτίκ της ομάδας και σε ένα κατάστημα κινητής τηλεφωνίας, ενώ τα υπόλοιπα καταστήματα θα είναι μαζικής εστίασης, ώστε να λειτουργούν 365 μέρες το χρόνο.

Επιπλέον δημιουργείται ένα ψυχαγωγικό πάρκο που θα περιλαμβάνει, εκτός από το καθαρά ποδοσφαιρικό προϊόν, θεάματα, συναυλίες και άλλες δραστηριότητες, ενώ καταβάλλονται προσπάθειες να ολοκληρωθεί η συμφωνία για τη δημιουργία θεματικού πάρκου μαζί με κινηματογράφους. Στόχος είναι ο ψυχαγωγικός χώρος που θα δημιουργηθεί να προσελκύει μαζί με τους φιλάθλους της ομάδας και μια ευρύτερη γκάμα κοινού, κυρίως οικογένειες και παιδιά που θα ψυχαγωγούνται σε έναν ασφαλή και περιφραγμένο χώρο.

Η ομάδα

Ο Κώστας Πηλαδάκης δηλώνει ικανοποιημένος από την υποδοχή της επένδυσης από τον κόσμο της Λάρισας. «Οι φίλαθλοί μας έδειξαν τον ενθουσιασμό τους και αγκάλιασαν την προσπάθεια που γίνεται, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα για τα εισιτήρια διαρκείας», λέει. Όπως εξηγεί, ο μοναδικός λόγος που η ΠΑΕ δίνει έμφαση στα εισιτήρια διαρκείας είναι το νοικοκύρεμα του προϋπολογισμού. «Είμαστε σίγουροι ότι ο αριθμός των εισιτηρίων θα υπερβεί την πρόβλεψή μας, όμως, για να είμαστε συνεπείς απέναντι στους τραπεζικούς οργανισμούς, θέλουμε να διασφαλίσουμε μεγάλο μέρος των εισιτηρίων μας ως εισόδημα».

* Αναδημοσίευση από το Κεφάλαιο της 2ης Οκτωβρίου

http://www.capital.gr/news.asp?id=1062538