Ο Βαγγέλης Μαρινάκης μπορεί να μπήκε πρόσφατα στις ζωές εκατομμυρίων Ελλήνων λόγω της ποδοσφαιρικής εμπλοκής του στον Ολυμπιακό, αλλά ο «νέος μεγάλος κυρίαρχος του λιμανιού» έχει κατοχυρώσει τη θέση του στα μεγάλα εφοπλιστικά σαλόνια.Ο διεθνής Τύπος τον αποκαλεί «μεγιστάνα» και συχνά σχολιάζει την... εμμονή του να παραμένει επιχειρηματικά στην Ελλάδα αν και το περιβάλλον δεν είναι ειδυλλιακό για τη ναυτιλία.Στο ερώτημα αν είναι πολλά 50 εκατ. ευρώ που κόστισε σε μετρητά το 67% του μετοχικού κεφαλαίου του Ολυμπιακού για έναν εφοπλιστή σαν τον Βαγγέλη Μαρινάκη, η απάντηση είναι ότι πέρυσι και με την κρίση, μόνο μία από τις ναυτιλιακές του, είχε καθαρά κέρδη πάνω από 30 εκατ. δολ., ενώ η αξία του στόλου του υπερβαίνει τα 2 δισ. δολ..
Μέχρι σήμερα, τα επενδυτικά ρίσκα του «ερυθρόλευκου» εφοπλιστή όχι μόνο έχουν βγει, αλλά έχουν στεφθεί με μεγάλη επιτυχία. Μέσα σε τρία χρόνια κατάφερε να βάλει στο χρηματιστήριο του Nasdaq δύο ναυτιλιακές εταιρείες: Το 2007 την Capital Product Partners, η οποία τότε διέθετε 8 πλοία και σήμερα τα έχει υπερδιπλασιάσει, και το 2010 –μεσούσης της κρίσης– τη νεόκοπη Crude Carriers.
Η δυναστεία Μαρινάκη αποτελείται από δεκάδες εταιρείες με έδρα τον Πειραιά, τον Παναμά, το Λονδίνο ή τα νησιά Μάρσαλ, ενώ ο συνολικός στόλος του υπερβαίνει τα 52 πλοία (τάνκερς και VLCC, φορτηγά αλλά και παγοθραυστικά), φέροντάς τον στη δεκάδα των ισχυρότερων Ελλήνων εφοπλιστών.
Ο ίδιος επένδυσε 40 εκατ. δολ. στη δημόσια προφορά της Crude όταν έμπαινε στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης τον Μάρτιο, αντλώντας συνολικά 256 εκατ. δολ. που διατέθηκαν σε αγορές πλοίων.
Η Capital Product έχει σήμερα κεφαλαιοποίηση πάνω από 250 εκατ. δολ. και η οικογένειά του ελέγχει το 46% του μετοχικού κεφαλαίου. Στο πρώτο εξάμηνο του 2010 η Capital Product Partners είχε έσοδα 65,239 εκατ. δολ. και κέρδη ύψους 12,918 εκατ. δολαρίων, ενώ αναθεώρησε τη μερισματική της πολιτική ανεβάζοντας το ετήσιο μέρισμα στα 0,93 δολ. από 0,90 δολ. Πρακτικά σημαίνει ότι τα μερίσματα που θα εισπράξει ο κ. Μαρινάκης μόνο από την CPP για τις 11,3 εκατ. μετοχές του, ανέρχονται σε 10,5 εκατ. δολ..
Αντίστοιχα, η Crude Carriers είχε συνολικά έσοδα 28,29 εκατ. και καθαρά κέρδη σε 8,044 εκατ. δολ.. Μάλιστα, με βάση τις τιμές χρονοναύλωσης, καθημερινά εισπράττει 230.000 δολ. από τα 5 πλοία της εταιρείας.
Οι εταιρείες του διαχειρίζονται και πλοία τρίτων, όπως για παράδειγμα τα Crown, ιδιοκτησίας Γιώργου Κορωνιά. Μια ακόμη γνωστή εταιρεία του στον Πειραιά είναι η Barcley Shipping με περί τα 20 φορτηγά πλοία.
Ενδεικτικό της αποφασιστικότητας, της επιμονής αλλά και της συνέπειας με την οποία αντιμετωπίζει τα πράγματα, το σχόλιο που έκανε στο πρώτο conference call της Crude Carriers με τους αναλυτές πριν από δύο εβδομάδες: «Καλύτερα να δίνεις απαντήσεις μέσω της αποτελεσματικότητάς σου. Το να μιλάς δεν κοστίζει τίποτα. Ό,τι έχουμε συζητήσει στο παρελθόν βλέπετε ότι υλοποιείται».
Το πρώτο του επιχειρηματικό εγχείρημα έγινε το 2003 στο Λονδίνο, ιδρύοντας τη ναυλομεσιτική Curzon Maritime Limited με μετοχικό κεφάλαιο 100.000 στερλίνες, ενώ στη συνέχεια ακολούθησε η ναυτιλιακή Express Sea Transport Corporation. To 2005 δημιουργήθηκε η Capital Product Partners ως η «ναυαρχίδα» εταιρεία της οικογένειας.
Ο εφοπλιστής έχει μπει και στην αγορά των media ελέγχοντας το 25% του μετοχικού κεφαλαίου στον όμιλο του ΣΚΑΙ και τη free press εφημερίδα "Metro".
Με βάση το σπίτι του στην Αραβαντινού, κινείται μεταξύ Πειραιά, Λονδίνου όπου έχει ναυτιλιακές δραστηριότητες στο City, και Νέας Υόρκης, χρησιμοποιώντας συχνά το liar jet του. Έχει επίσης αδυναμία στο real estate, ενώ διακοπές κάνει εν πλώ στη θαλαμηγό του Excecutive, συνήθως με το ζεύγος Μπακογιάννη - Κούβελου, που έχει παντρέψει.
Διαθέτει επίσης και ένα αγωνιστικό ιστιοπλοϊκό, το κατακόκκινο «Λέων» και συχνά συναγωνίζονται στο νερό με τον μπλε «Αετό» του κ. Νίκου Πατέρα.
Στο φιλικό του περιβάλλον ανήκουν επίσης οι εφοπλιστικές οικογένειες του Ντίνου Μαρτίνου, του Γιώργου Προκοπίου και του Κομνηνού, ενώ έχει οικογενειακούς δεσμούς με την οικογένεια του εφοπλιστή Γιώργου Κασσιώτη, που ελέγχει την επίσης εισηγμένη Omega, έχοντας παντρευτεί την αδερφή του Αθανασία.
Οι επιρροές του πατέρα Μαρινάκη
Η αγάπη του για την Ελλάδα και την ιστορία της έχει αποτυπωθεί στα πλοία του, αφού πολλά φέρουν ονόματα αρχαίων ή μυθικών ηρώων: Μέγας Αλέξανδρος, Αχιλλέας κ.λπ. ή του στρατηγού Μιλτιάδη, που ήταν και το όνομα του πατέρα του.
Αυτήν την αγάπη αλλά και τις αρχές του τις πήρε από τον πατέρα του. Ο Μιλτιάδης Μαρινάκης ήταν μηχανικός του Εμπορικού Ναυτικού, ενώ αργότερα δημιούργησε μηχανουργείο στο οποίο επισκεύαζε μηχανές πλοίων. Στη δεκαετία του ’70 ο Μιλτιάδης απόκτησε και το πρώτο του πλοίο και ίδρυσε την εταιρεία Vanimar.
Στο μηχανουργείο του πήγαινε ο Διαμαντής Πατέρας τα πλοία του και εκεί γνωρίστηκαν οι… πιτσιρικάδες Βαγγέλης και Νίκος. Αδερφικοί φίλοι οι δύο τους, μόνο στα ποδοσφαιρικά είναι αιώνιοι αντίπαλοι.
Στενός φίλος με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, ο πατέρας Μαρινάκης πολιτεύθηκε με τη Ν.Δ. και συμμετείχε στη Βουλή όταν σχηματίστηκε η κυβέρνηση Τζαννετάκη.
Αλλά και την αγάπη για τον Ολυμπιακό από τον πατέρα του την κληρονόμησε, αφού ο Μ. Μαρινάκης ήταν μεταξύ των 11 εφοπλιστών που δημιούργησαν την ΠΑΕ Ολυμπιακός με πρόεδρο τον Σταύρο Νταϊφά.
Ο ίδιος ο Βαγγέλης Μαρινάκης έχει δηλώσει πως ο πατέρας του δεν ήθελε να μάθει τη δουλειά στην οικογενειακή επιχείρηση, γι’ αυτό και τον έστειλε να εργαστεί σε άλλες εταιρείες πρώτα, ενώ από τα 15 τον έπαιρνε μαζί του στα ταξίδια. Έτσι, μετά τις σπουδές του στο Λονδίνο, ξεκίνησε την καριέρα του σαν εκπαιδευόμενος μεσίτης στη βρετανική Harley Mullion και στη συνέχεια στην Elders Chartering Limited.
* Αναδημοσίευση από το "Κεφάλαιο" της 21ης Αυγούστου
http://www.capital.gr/news.asp?id=1036485