Το τεντωμένο σκοινί στο οποίο ακροβατούσε εδώ και μήνες η Ατλάντικ, δεν άντεξε. Η αλυσίδα σουπερμάρκετ που επί μακρόν αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα αναζητά πλέον σωτηρία μέσω του άρθρου 99 του νέου πτωχευτικού κώδικα, ενδεχόμενο που η διοίκηση αρνείτο πεισματικά ότι υφίσταται καν ως ενδεχόμενο, βάλλοντας μάλιστα κατά του τύπου για τις σχετικές πληροφορίες που είχε και τα σχετικά δημοσιεύματα.
Μόλις προ διμήνου ο κ. Μανώλης Αποστόλου, πρόεδρος της εταιρείας, από το βήμα της γενικής συνέλευσης είχε πει πως «οποιαδήποτε αναφορά στο άρθρο 99, το οποίο πριν το φέρουν οι φήμες στην επιφάνεια δε γνωρίζαμε τι ακριβώς περιλαμβάνει, κάνει κακό στην εταιρεία και επηρεάζει χωρίς λόγο την ψυχολογία των περίπου 4.000 ανθρώπων που συνεργαζόμαστε». Η πραγματικότητα, όμως όπως μεταφερόταν από τα δημοσιεύματα του Capital.gr ήταν, όπως τελικά αποδείχθηκε, διαφορετική, σε σημείο μάλιστα που ορισμένοι μέτοχοι της εισηγμένης να μιλούν για «παραπλάνηση του επενδυτικού κοινού από την διοίκηση της Ατλάντικ».
Αλλά δεν ήταν μόνο στη γενική συνέλευση του Μάιου που η διοίκηση... αρνήθηκε το άρθρο 99. Επίσημη διάψευση είχε γίνει και στις αρχές του έτους, με παράλληλη ανακοίνωση για ανανέωση της εταιρικής ταυτότητας, ανακαίνιση των καταστημάτων και σε αναδιάρθρωση του δικτύου, διαχωρίζοντας τη λιανική από τη χονδρική.
Ωστόσο η εικόνα δεν άλλαξε, όπως υποστήριζαν τόσο οι προμηθευτές όσο και οι εργαζόμενοί της. Οι πληροφορίες που έφθαναν στα δημοσιογραφικά γραφεία έκαναν λόγο για σφραγισμένες επιταγές, ελλείψεις ειδών στα ράφια και καθυστέρηση πληρωμών στο προσωπικό.
Στα μέσα Απριλίου με αρχές Μάιου και πριν τη γενική συνέλευση των μετόχων, οι... σκιές έδειχναν να πυκνώνουν, αφού υπήρχε η πληροφορία από την πλευρά των προμηθευτών για σφράγισμα επιταγών ύψους 1,5 εκατ. ευρώ, έκδοσης Ατλάντικ. Τότε μεγάλοι όμιλοι, κυρίως από τον κλάδο των τροφίμων και των ειδών καθημερινής φροντίδας, εξέφραζαν ανησυχίες για την εξέλιξη της συνεργασίας τους με την αλυσίδα σουπερμάρκετ, υποστηρίζοντας ότι και άλλες επιταγές είναι επισφαλείς.
Στο πλαίσιο του διαχωρισμού των δικτύων χονδρικής – λιανικής εντάχθηκε και η πρόσφατη πώληση της θυγατρικής της ΒΗΤΑ ΠΙ στην Ελγέκα και όπως είχε ανακοινώσει στις αρχές Ιουλίου η πώληση αυτή «δεν επηρεάζει την καθαρή της θέση και την δραστηριότητα του ομίλου».
Οφειλές
Αν και πολλοί προμηθευτές της εταιρείας είχαν σπεύσει να λάβουν μέτρα προστασίας απέναντι στο ενδεχόμενο πτώχευσης της εταιρείας, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι συνεχίζουν να υφίστανται σημαντικά ανοίγματα της Ατλάντικ. Μεταξύ αυτών, κάτι που μένει να αποδειχθεί αν ισχύει, καθώς δεν επιβεβαιώνεται από καμία εκ των δύο πλευρών, προς την Αθηναϊκή Ζυθοποιία.
Οι ίδιες πηγές υποστηρίζουν ότι οι περισσότεροι χονδρέμποροι πρόλαβαν να συμφωνήσουν σε διακανονισμό για τα οφειλόμενα από την Ατλάντικ. Σε ανάλογες διαπραγματεύσεις είχαν μπει και άλλοι προμηθευτές, σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, διαβλέποντας τον κίνδυνο να μην πληρωθούν, ωστόσο το αίτημα υπαγωγής στο άρθρο 99, εάν γίνει δεκτό από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών θα διαμορφώσει νέα δεδομένα.
Η υπαγωγή στο άρθρο 99 δεν συνεπάγεται και αυτομάτως σωτηρία για τις εταιρείες που προσφεύγουν σε αυτό, αφού απαιτείται η απόλυτη συναίνεση των μετόχων σε μια σειρά επίπονων αποφάσεων εξυγίανσης που φέρνει μαζί της η προστασία πιστωτών.
Μετοχικός «πόλεμος»
Στα 30 χρόνια πορείας της Ατλάντικ, τα τελευταία... εννέα ήταν θυελλώδη από τη μετοχική σκοπιά, αφού οι δύο μεγαλομέτοχοι, οι οικογένειες Αποστόλου και Λαουτάρη κάθε άλλο παρά αγαστές σχέσεις είχαν. Κατ’ επανάληψη η οικογένεια Λαουτάρη είχε καταγγείλει τη διοίκηση της εταιρείας για πλαστούς ισολογισμούς και κακοδιαχείριση, με αποτέλεσμα οι δύο μέτοχοι να ανταλλάσουν αλληλοκατηγορίες και αγωγές.
Τον περασμένο Νοέμβριο, ο κ. Λαουτάρης μιλώντας στο Capital.gr είχε χαρακτηρίσει λάθος τη συγχώνευση της εταιρείας του με την Ατλάντικ. «Ήταν μεγάλο λάθος η συγχώνευση της Γαληνός με την Ατλάντικ, ήμασταν μια πετυχημένη εταιρεία και τελικά γίναμε κομμάτι μιας ζημιογόνας επιχείρησης», είχε δηλώσει τότε, ενδεικτικό του κλίματος που υπήρχε μεταξύ των δύο μετόχων.
Ήταν το 2001 όταν οι δρόμοι των κ.κ. Μανώλη Αποστόλου και Γαληνου Λαουτάρη συναντήθηκαν με την προοπτική μιας συμμαχίας που θα έφερνε «πονοκέφαλο» στα ανταγωνιστικά σούπερ μάρκετ. Οι εξελίξεις πυροδοτήθηκαν ουσιαστικά μέσα από μια σειρά συνεργασιών και ανακατατάξεων (είσοδος της Carrefour στην ελληνική αγορά σε συνεργασία με τον όμιλο Μαρινόπουλου, απόκτηση της Τροφό από την ΑΒ Βασιλόπουλος και απόκτηση της Πανεμπορικής ΑΕ από τον όμιλο Βερόπουλου). Παράλληλα, οι αλυσίδες discount είχαν αποκτήσει σημαντική δυναμική, φέρνοντας στα όρια τον ανταγωνισμό.
Η πλευρά Λαουτάρη είδε τη συμμετοχή της στην Ατλάντικ ως μια μοναδική επιλογή, μετά τον... αρραβώνα με τον Βερόπουλο που δεν εξελίχθηκε σε γάμο το 1994, ενώ οι Αποστόλου αποκτούσαν σημαντική παρουσία στην Εύβοια. Ετσι, τον Φεβρουάριο του 2001 η Ατλάντικ απορρόφησε την Γαληνος και η οικογένεια Λαουτάρη απέκτησε σημαντική μετοχική στην πρώτη.
Στην αρχή όλα έδειχναν ότι κυλούν ομαλά. Λίγα χρόνια μετά όμως, υπήρξαν φήμες για πρόθεση πώλησης του ποσοστού που κατείχε η οικογένεια Λαουτάρη, με την Carrefour να εμφανίζεται ως ο επικρατέστερος αγοραστής. Αφού υπήρξε διάψευση από πλευράς Ατλάντικ περί οποιασδήποτε πρόθεσης πώλησης μεριδίου στο γαλλικό κολοσσό, το 2006 ξεκίνησαν οι «μάχες χαρακωμάτων»: η οικογένεια Αποστόλου αρνήθηκε να εξαγοράσει την Εύβοια Μάρκετ Προμηθευτική (ΕΜΠΡΟ), συμφερόντων της συμμετόχου οικογένειας στο Ατλάντικ.
Ουσιαστικά ο πόλεμος είχε κηρυχθεί. Ακολουθεί ένα εξώδικο από την πλευρά Λαουτάρη προς την διοίκηση της Ατλάντικ με το οποίο αμφισβητήθηκαν τα οικονομικά στοιχεία της χρήσης 2006 και καταγέλθηκε κακοδιαχείριση.
Λίγους μήνες μετά, η οικογένεια Λαουτάρη συνάπτει συνεργασία με την Carrefour-Μαρινόπουλος και μετονομάζει τα καταστήματα “Εύβοια Προμηθευτική” σε “Μαρινόπουλος 5΄”. Ουσιαστικά η συνεργασία αφορούσε τη λειτουργία, με τη μορφή franchise, των 18 καταστημάτων που τότε διέθετε η Eύβοια Μάρκετ Προμηθευτική από την Carrefour.
Από την πλευρά της, η οικογένεια Αποστόλου υποστήριζε τότε ότι αυτή η κίνηση δεν αποτελούσε πλήγμα για την εταιρεία, αφήνοντας ωστόσο αιχμές ότι η οικογένεια Λαουτάρη ενισχύει τους ανταγωνιστές. Παράλληλα, τον Απρίλιο του 2008 αποφασίζει να βάλει τέλος στην συνδιοίκηση της Ατλάντικ, για να ακολουθήσει ένα μήνα αργότερα η οικογένεια Λαουτάρη αμφισβητώντας ξανά τα οικονομικά αποτελέσματα του 2007.
Μετά από όλα αυτά δεν άργησε και το τέλος της συνδιοίκησης τον Απρίλιο του 2008, με την οικογένεια Λαουτάρη να αποστέλλει εκ νέου εξώδικο αμφισβητώντας τα οικονομικά αποτελέσματα της προηγούμενης χρήσης.
Φτάνοντας στο 2009, το κλίμα δεν δείχνει κανένα σημάδι βελτίωσης. Οι καταγγελίες της οικογένειας Λαουτάρη επιμένουν για κακοδιαχείριση, προειδοποιώντας ότι η Ατλάντικ βρίσκεται «στα πρόθυρα της καταστροφής, αλλά και αθέτηση του συμφωνητικού συγχώνευσης που είχαν υπογράψει οι εταιρείες Ατλάντικ και Γαληνός ΑΕ το 2001».
Αντικρούει τις κατηγορίες
Από την άλλη, η οικογένεια Αποστόλου καταγγέλλει ότι η οικογένεια Λαουτάρη δυσφημεί την εταιρεία, ενώ με τις κινήσεις της -αναφέρεται στις συζητήσεις που είχε ξεκινήσει με τον όμιλο Carrefour για την πώληση του μεριδίου της στον πολυεθνικό κολοσσό- ενισχύει τον ανταγωνισμό εις βάρος του ομίλου.
Στη γενική συνέλευση της 26ης Μάιου επαναλήφθηκε το ίδιο πολεμικό σκηνικό, με την πλευρά Λαουτάρη να υποβάλλει συνολικά 14 ερωτήματα και 28 υποερωτήματα σχετικά με τους προμηθευτές, τα μισθώματα, τη νέα εταιρική ταυτότητα, την πορεία της εταιρείας και γενικότερα τις φήμες που θέλουν την Ατλάντικ να βρίσκεται σε δυσχερή θέση. Από το βήμα της γενικής συνέλευσης, ο κ. Αποστόλου είχε δηλώσει τότε πως οι αρμόδιοι αναγκάστηκαν να «κάνουν αγώνα δρόμου ώστε να δοθούν εγκαίρως οι απαντήσεις». Στην ίδια συνέλευση είχε πει με στόμφο πως «έχουν περάσει 5 μήνες από τις πρώτες φήμες που ξέσπασαν σε βάρος μας και έκαναν λόγο για πτώχευση. Είμαστε ακόμα εδώ, προσπαθώντας να αντεπεξέλθουμε σε μια δύσκολη συγκυρία. Αυτό και μόνο διαψεύδει όλες τις αναλήθειες που ακούγονται»...
Η περίπτωση Ατλάντικ έφτασε να απασχολήσει και την Βουλή μετά από ερώτηση που κατέθεσε βουλευτής του ΛΑΟΣ τον περασμένο Φεβρουάριο αναφορικά με την πορεία της και τον κίνδυνο να χαθούν θέσεις εργασίας, καλώντας την υπουργό Οικονομίας να προχωρήσει σε διαχειριστικό έλεγχο στα οικονομικά της. Κάτι που είχε ζητήσει και ο κ. Λαουτάρης.
Για το 2009, η Ατλάντικ εμφάνισε διεύρυνση ζημιών στα 14,8 εκατ. ευρώ από 5 εκατ. ευρώ το 2008 ενώ οι πωλήσεις σημείωσαν κάμψη κατά περίπου 7%. Στο πρώτο τρίμηνο του 2010 ο ενοποιημένος κύκλος εργασιών της Ατλάντικ μειώθηκε κατά 18,5%, στα 105,9 εκατ. ευρώ ενώ τα αποτελέσματα μετά φόρων και δικαιωμάτων μειοψηφίας κυρίως σε ζημιές 2,9 εκατ. ευρώ έναντι ζημιών €2,4 εκατ. το αντίστοιχο τρίμηνο του 2009. Υπενθυμίζεται τέλος, πως από σήμερα η μετοχή της εταιρείας εντάχθηκε με απόφαση του Χ.Α.στην κατηγορία της Επιτήρησης.
Της Ρόης Χάικου